Bugün geldi aklıma. Geçenlerde iş için bir akşam yemeğindeydik. UNDP işbirliğinde yapılan konferansın ardından konferansta konuşmacı olarak yer alan Türk ve yabancı konuklara verilen akşam yemeği idi. Atlanta’dan gelen İspanyol asıllı Amerikalı Profesör beni görünce ah merhaba daha önce tanışmıştık değil mi dedi. Ben de evet geçen defa Ankara’ya geldiğinizde tanışmıştık dedim. Siz çevirmen miydiniz…
Kitapçı, filmci, müzikçi gezmeden duramayan bir tip olduğum için evde her zaman okunmamış kitap ve izlenmemiş film bulunur. Bu hafta şöyle bir baktım da bu defa epey abarttmışım sanırım. 15 kadar izlenmemiş film ve 30 kadar(belki daha fazla) okunmamış kitabım var. Bu bana huzursuzluk vermekten çok aslında mutlu ediyor. Çünkü, o andaki ruh halime göre…
Sabah kalktım. Saat 11 gibi işe gittim. 15.30 gibi tekrar çıkıp eve geldim evi topladım sonra bir film izledim. Nadine Larbaki’nin Caramel’i sinemada izleyemediğim filmlerden biriydi. Lübnan yapımı. Almodovar filmlerini hatırlattı bana. Biraz Penelope Cruzlu “Volver” havası vardı sanki. Bir grup yakın arkadaş kadın. Bir güzellik salonu. Biri evli bir adamla birlikte, biri yakında evlenecek…
Atlas Tozu 