Bugün geldi aklıma. Geçenlerde iş için bir akşam yemeğindeydik. UNDP işbirliğinde yapılan konferansın ardından konferansta konuşmacı olarak yer alan Türk ve yabancı konuklara verilen akşam yemeği idi. Atlanta’dan gelen İspanyol asıllı Amerikalı Profesör beni görünce ah merhaba daha önce tanışmıştık değil mi dedi. Ben de evet geçen defa Ankara’ya geldiğinizde tanışmıştık dedim. Siz çevirmen miydiniz diye sordu bana:) Hayır değilim diyerek kendimi tanıttım.
Sanırım, kadın olmak, ortamdaki diğer insanlardan biraz daha genç olmak ve İngilizceyi konuşabiliyor olmak doğrudan mütercimlikle bağdaştırılmanıza neden oluyor. Karşısında benim yaşımda bir erkek olsaydı büyük ihtimalle bu havalı Amerikalı profesör ona çevirmen misiniz diye sormayacaktı 🙂 Yani Profesör de olsa, görmüş geçirmiş de olsa algıları, önyargıları değiştirmek çok zor olabiliyor. Buradan, mütercimlik ya da çevirmenlik için kötü hisler beslediğim ya da hor gördüğümün falan anlaşılmasını da hiç istemem. Aksine son derece önemli bir iş yapıyorlar ama bir kadının asli değil ama hep yardımcı rollerde görülmesi bana çok trajik geldi. O yüzden yazasım geldi.
Atlas Tozu 