Sabah gözümü açtığımda saat 09.00’du. Ama hemen kalkmak istemedim. Bir o yana bir bu yana dönerek bir saat daha oyalandım. Saat 10.00’da kalktığımda kahvaltı sofrası hazırdı. Menemen yapılmış, kaşar peynirler küp küp doğranmış, reçeller, diğer peynirler, annemin kırmızı biber ezmesi, bol yeşillik, demlenmiş çay…
Benim gibi her sabah kahvaltıyı iş yerinde yapan biri için böyle bir sofraya oturmak büyük bir mutluluk. Aslında sofrayı ben hazırlasaydım daha da keyifli olurdu düye düşündüm. Epeydir yeni ve bilmediğim bir şey pişirmeyi hiç denemedim. Uzun zamandır aklımda Café Fernando’nun bir focaccia tarifi de var aslında. Belki denemek lazım ama hamurun hazırlanması biraz uzun sürdüğü için belki hazırlıklara bir gün önceden başlamak lazım. 🙂
Not: Resim Café Fernando’dan alınmıştır.
Atlas Tozu 
[…] zamandır aklımda olup da deneyemediğim bir tarif vardı. Burada yazmışım yazısını, demişim ki bir focaccia yapsam ne güzel olur. Focaccia, bizim pidemize benzer yassı […]