Rejim yapmaya karar verirsiniz. Bu ne ilk ne de son denemenizdir ama bu defa kararlısınızdır. Gündüz herşey süper gider. Kat görevlisinin çayı şekerli içtiğinizi zannederek ince belli bardağın yanında küp küp getirdiği şekerleri dolapta sakladığınız şekerliğin içinde biriktirirsiniz ve küp şekerleri kumbarasında para biriktiren çocuk gibi sayıp sayıp mutlu olursunuz. Ne de olsa kilo vermek kumbarada para biriktirmekle aynı şey. Ben kumbaramda daha önce biriktirdiklerimi şimdi harcamak istiyorum. Yani çok param var, zenginim ben.
Ancak böyle diyet durumlarında akşam yemeğinden sonra yatmaya yakın mideniz karbonhidrat bağımlılığını haykırarak size isyan eder. İşte o anlar çok dikkatli olmanız gereken anlardır. Niye mi? Çünkü ipin ucu işte tam da bu zamanlarda kaçar.
Ben şimdi gidip içeriden bir bardak daha su alıyorum kendime… ve diyet bisküvi dahil her türlü ıvır zıvırdan uzak duruyorum. Hani bulsam bir kase kuruyemişi boğazımdan aşağıya boşaltasım var ama sakın dedim sana kadın!!! Hakim ol kendine. Tamam git çok istiyorsan bir domates suyu iç. Ama geri kalan herşeyi aklından çıkart. Akıllı ol!!!! şunun şurasında sabredeceğin 6 ay. Ha diyince geçmiyor mu zaten altı ay. Yılbaşı ne kadar uzak ki bugünden. Bana sanki dün gibi geliyor aslında. O yüzden sık dişini kedi. Sık dedim sana!
Evet bu yazıyı yazana kadar açlık hissim geçti mi ne? 🙂
Atlas Tozu 