Cumartesi günü yine tiyatrodaydık. Bu defaki oyunun ismi “Geç Kalanlar“.
Oyun bize bir evlilik hikayesini anlatıyor. O kadar tanıdık şeyler var ki içinde aslında hepimiz kendimizden bir parça bulabiliyoruz. İki perdelik bu oyunda yeni evli bir çiftin hikayesini önce adamın sonra da kadının ağzından dinliyoruz. Anlamsız tartışmaların çiftlerin birbirlerine olan sevgisinin önüne geçip gözlerinin önündeki güzelliği görmelerine nasıl engel olduğu anlatılıyor.
Hepimiz fındık kabuğunu doldurmayacak şeylerden dolayı kavga etmiyor muyuz? Orta yerinden sıkılmış bir diş macunu, geç kalınan bir randevu, televizyon kumandasının kimin elinde duracağı yüzünden tartışmıyor muyuz? Ya da daraldım, bu evlilik bana yaşam alanı bırakmıyor demiyor muyuz zaman zaman.
Oyunun ana fikri “Güzel günleri beklemektense, günü güzel yapmaya çalışmak”. Bu da takıntılarımızdan kurtulmayı, ufak şeylerden fırtına kopartmamayı, birbirimizi dinlemeyi anlamayı ve iletişimi asla kesmeyip aynı evin içerisinde yabancılaşmamayı öğütlüyor bizlere.
Oyunda kadın karakterle, erkek karakterin yer değiştirip birbirlerini oynadıkları bölüm çok hoş. Ayrıca çift arasında arabuluculuk rolünü üstlenen görmüş geçirmiş misafirin oyunculuğu da çok iyi. Özellikle 30’lu yaşlardaki seyirci kitlesine hitab eden oyunun, daha da geç kalmamak ya da daha önceden farkına varmak için her türlü yaş kitlesi tarafından izlenmesi gerektiğini söylemek gerek.
Oyun sürpriz bir sonla bitiyor. Adını söylemek istemediğim bir televizyon dizisinden de esinlenme söz konusu. Eğer hem gülüp hem de hüzünlenerek keyifli bir oyun izlemek istiyorsanız kesinlikle tavsiye ederim.
Atlas Tozu 