Uyarı: fazlasıyla kişisel, sıkıcı bir yazı!!!

Bugün size şikayetim var. Şikayet etmeyi çok sevmesem de, kolay-zor demeden her şeyin mümkün olduğuna, yeterince çaba sarf edersek, istersek, beklersen olacağına inansam da benim de ruh daraltılarıyla baş edemediğim, hatta öyle ki gluk gluk sesleri ile  boy verdiğim zamanlar var.

Bu ara sıkıntılı bir dönem geçiriyorum. Üst üste gelmeyen şey kalmadı desem yalan değil. İş yerinde tatil öncesi son haftam. Nerede ise dakikaları bir bir sayıyorum. Ara ara değişiklik ihtiyacına gireriz ya hepimiz. İşte bünyem değişiklik diye bas bas bağırıyor ve ben onu susturamıyorum.

Değişiklik dediğim 3 günlük, 5 günlük ya da süreyi daha da uzatayım 3-5 haftalık tatil de değil hani. Ben her şey toptan değişsin istiyorum. Milan Kundera’nın “Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği” kitabında dediğine göre “mutsuz kişi yaşadığı şehirden, ülkeden gitmek istermiş”. Bu hesaba göre ben bu aralar bayağı mutsuzum. Çünkü gitmek ama dönmemek istiyorum.

Pazar günü Adamla Amasra’ya gittik, çok da güzel vakit geçirdik, ama kesmedi beni. Döndüğümde aynı isteksiz, arızalı, bir şey yapmak yerine her şeyden şikayet eden, çözüm değil sorun üreten insanlar görmekten dolayı feci rahatsız oldum. Bir de kendi hayatı ile değil, başkasının hayatı ile ilgilenen zavallılar, kıskançlıktan en yakınlarının dahi iyiliğini istemeyen kan emiciler var. Bu sülük familyasına dahil insan müsveddelerinden etrafınızda bir tane olsa herkese hayatı dar etmeye yeterli oluyor. Üstelik çok yakınınız olmasına da gerek yok. Size çok yakın birinin hayatını çekilmez hale getirdiklerinde sizin de hayatınız yalpalamaya başlıyor.

Bugün kendi kendime kahve içtim, kapattım, sonra kendi falıma baktım. Sanmayın ki faldan anlarım. Ama gördüm. İçim karanlık. Ama tez zamanda aydınlanacak. Üç tane farklı yol var önümde. Bir de iki kişilik konuşma. Kocaman kısmetlerim kapıya dizilmiş. Beni bekliyorlar oracıkta.

Yetmedi. Açtım bir de Susan Miller’dan aylık burç falımı okudum. Diyor ki;

–Bu ayla birlikte Kasım ayının 11’ine kadar iş değişikliği yapacaksam doğru zamanmış

– Bir iş başvurusunda bulunmuşum

-Başvurduğum iş benim hayalimdeki işmiş

-Üstelik eskiden iş arkadaşı olduğum biri ile yine iş arkadaşı olacakmışım

-Aynı arkadaşım, başvuruyu yaparken bana referans da olmuş

-Eylül ayı ortası gibi bana bir teklif yapılabilirmiş

-Eğer bu dönemdeki iş fırsatlarını değerlendiremezsem 2 sene daha oturduğum yerde oturabilirmişim!

Şimdi burçlara, fallara sardırmamdan durumun vahametini anlayabilirsiniz. Ancak şunu da diyeyim, 29 Temmuzda bir iş başvurusu yaptım. Evet kabul ederlerse yıllardır çalışmak istediğim bir kurum için çalışma fırsatını elde etmiş olacağım. Aynı kurumda şu anda eski bir iş arkadaşım da çalışıyor. Evet, kendisi bana referans oldu.

Şimdi oturdum Susan Miller millerce öteden bunu nasıl bilebilir diye düşünüp duruyorum. Bu işin sonunda ya aylık burç yorumlarını okumadan hiç bir karar almayan biri olup çıkacağım. Ya da yuh artık tesadüfün böylesine diyerek kuzu kuzu Ankara’da, şimdiki işimde, gücümde oturacağım. Merakla bekliyorum.