Yeniden İstanbul

Ağustos kötü sürprizlerle bitti. Amcamı kaybettik. Dürüst olayım çok yakınlığım olan bir aile büyüğü değildi. Asıl kaygım yine itiraf etmeliyim ki babamdı. Kardeş kaybı kadar zor ve kötü pek az şey olmalı hayatta. Allah korusun diyerek tahtaya vurmaktan başka birşey yok bu durumda. Zaman zamanın ne kadar değerli olduğunu biraz daha bilerek yaşama zamanı.  Sevdiklerimizin kıymetini daha çok bilme, beyhude işlerle ve negatif duygularla hayatı tüketmekten ziyade olumlu işler yapıp, olumlu konuşma vakti.

İstanbul’dayım yeniden. Eylül geldi bile. Bence yılbaşı olan Eylül. Şimdi yeni bir dönemde yeniden deli gibi koşturmacanın içerisinde heryere herşeye yetme/yeçalışma  zamanı! Enerji depolarım tam olarak doldu mu emin değilim ama bir başlayınca arkası gelir diyorum. Sonuçta adrenalin herşeye kadir değil mi?

Hava nefis, sıcaklar ve nem gitmiş. Poyraz ne güzel de serinletiyor ortalığı. Time Out İstanbul ve İstanbul Life’ın Eylül sayısını şehre gelir gelmez aldım  en yakın kitapçıdan. Başımı döndürdü yeni sezonun hareketliliği. Hatta önce bir sürü plan yapıp sonra acaba hepsine yetecek vaktim var mı diye stres bile oldum. Sanırım seçmem gerekiyor ya da önceliklendirmem.

Dönüşle birlikte bugün gidip dolabı sağlıklı yiyeceklerle doldurduk. Eve gelip bir ton yeşilliği sirkeli sularda yıkayıp kuruttuk. Ayıptır söylemesi bir de balık yaptık fırında, hafif hafif ağırlaşmadan kalktık sofradan. Sizin de anlayacağınız üzere çokkk uzun zamandır ara verilen sağlıklı yaşama geri dönme zamanı,  insan bir senede 15 kilo almayı başarır mı derseniz ben başardım çoktan. Şimdi hafifleme zamanı. Bu defa caymak, yarıda bırakmak, yeniden abuk subuk beslenmeye başlamak yok. Bahane üretmek, vaktim yok demek, ama zaten hayatım çok düzensiz diye uyuzluk yapmak yok. Herşey benim elimde. Buraya da yazdım ki söz uçar yazı kalır misali.

İşte böyle…

Hoşgeldin Eylül, hoşbulduk İstanbul…