Güzel Bir Yemek Yemek Tanrıya Yakın Olmaktır İtalyan mutfağını sevmeyen var mıdır? Kim hayır diyebilir şöyle domates soslu bir tabak dumanı üzerinde spagettiye? Bu yıl Haziran ayında Oxfam tarafından açıklanan bir araştırma sonuçlarına göre dünyanın en sevilen yemeği makarna seçilmiş. İkinci sırada pilav, üçüncü sırada ise pizza yer almış. Durum böyle iken tüm dünyanın en…
Bu aralar çok fazla kitap, müzik ve film yazamadım. Gariptir ki yemek yazıları yazmaktan çok mutlu olmama karşılık, arada sanat, edebiyat, sinema ile ilgili yazmazsam benim bünyeyi bir kaşıntı basıyor. Nedeni basit sanırım: bu blog benim hayatımın bir yansıması ise demek ki burada en sık ne hakkında yazıyorsam en sık onu yapıyorum… Bu durum patchwork…
Lezzet Filmleri serimize bir Ang Lee filmi olan “Eat, Drink, Man, Woman” ile devam ediyoruz. Ang Lee, Kaplan ve Ejderha, Brokeback Mountain, Sense and Sensibility ve Hulk filmlerinin de yönetmeni aynı zamanda. 1994 tarihli “Eat, Drink, Man Woman” filmi Taipei Grand Hotel’in eski şefi Chu ve üç kızının hikayesini anlatıyor. Yarı zamanlı aşçılık yapan Chu, karısını yıllar…
Blog yazılarımız Uzak Doğu kültürü ile kol kola sürüyor. Dünkü Çin Restoranından sonra bugün mutfak filmleri serimizin üçüncü bölümünde nefis bir Japon filmiyle karşı karşıyayız. 1985 yılı yapımı bir film olan Tampopo’nun yönetmeni Juzo İtami. Tampopo şimdiye kadar hiç görmediğim tarzda, gülümsetirken, düşündüren de bir film oldu. Gerçekten de bu filmi nasıl bir kategoriye sokmak gerekir…
Bir tutam Baharat yazımızın ardından lezzet sinemasına devam ediyoruz ve bu defa biraz daha tarihe dalarak 17. yüz yıl Fransa’sına gidiyoruz. François Vatel, 24 Nisan 1671’de düzenlenen bir ziyafet için hazırladığı yemeği yetiştiremeyince intihar eden ünlü bir Fransız şef. İsviçreli bir çiftçinin oğlu olarak doğan Vatel’in doğum tarihi de tam olarak bilinmiyor. Uzun yıllar Chantilly şatosu Prensi…
1 2005 yılında Brüksel’de Komisyon’da staj yaparken, Grand Place’a yakın balık restoranlarının olduğu sokaklardan birinde vizyondan kalkmış, bir- iki yıllık filmleri gösteren bir sinema vardı. Bir Alman arkadaşımızın önerisiyle gittik bir akşam. Politiki Kouzina adında bir film vardı o seansta gösterimde. İzledim, hüzünlendim, bayıldım, çok sevdim. Türkiye’ye döndüğümde DVDsini aradım. Ama bulamadım. Meğer o zaman film…
Atlas Tozu 