Günaydın! Yılın son sabahından, İstanbul’dan herkese günaydın! Bugün izinli olduğum halde sabahın köründe kalkıp bir ıhlamur koydum kendime, 2014’ü nezle ve hasta halde uğurladığım bu günde. Gelelim 2014 yılının muhasebesine. Geçen yıl kendime somut hedefler koymadığımı o yüzden aslında bu yıl hayatımda çok büyük değişiklikler yapmadığımı farkettim. Geri dönüp baktığımda kalabalık, gürültü ve koşturmacayla geçen…
Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi bir yılsonu tatilinin daha sonuna gelmiş bulunuyorum. Nerede ise 12 gündür işe gitmedim. Öğlenlere kadar uyudum. Güzel yemekler yedim. Nefis sofralarda bol bol muhabbet ettim. Alışveriş yapabildim. Bir nebze de olsa kendimi düzene sokabildim. Yemek yaptım bol bol. İpek Hanımın Çiftliği ile tanıştım. Bu arada tatilde yapacağım dediğim…
Bugünü Pazartesi gibi hissediyorum. Ama aslında Çarşamba. Haftasonu hızlı gelecek:) Yılın son yazısını yazamadım. Fırsat bulamadım. Yılbaşından bir önceki gün Nişantaşına gittiğimizi, her yerin ışıl ışıl olduğunu, sokakların mahşer kalabalığıyla dolup taştığını anlatamadım. Birden bire İstanbulluların Japon turistlerine döndüğünü, eline fotoğraf makinesi alan kitlelerin yeni yıl ışıklandırmalarının fotoğrafını çekmek için organize bir hareket başlattıklarını söyleyemedim…
Biz bu yıl yılbaşını erkene aldık, bir gün önceden kutladık.. Aslında kasten yapmadık dün hissettik eğlence ihtiyacını o zaman kendimizi tutmayalım yarına kadar beklemeyelim dedik… Çok dans ettik çok eğlendik… Yeni yılı değil yeni yılın bize getirdiklerini de kutladık. O nedenle bugünü evde sade bir yemekle tamamladık… Annemin nefis kestaneli, tavuklu pilavının yanına 3-4 çeşit…
Aslında bir önceki yazımda bu yazıda film önerileri yazacağımdan bahsetmiştim ancak filmleri biraz daha ertelemek durumundayım. Çünkü takip ettiğim bloglarda ciddi bir yeni yıl telaşı var ve ben de bu telaşa ortak olmak istiyorum. Bloglar, menü önerileri, sofra düzenleri, yeni yıl süslemeleri, keçeler, ağaçlar, mumlar… Ne de olsa yeni yıl yapay da olsa herkese yeni başlangıçlar vaad…
Atlas Tozu 