Bir bayram tatilinin daha sonuna gelmiş bulunuyoruz. Bu sabah saat 2.30’da yatıp saat 5.30 gibi ayağa kalktım. Bu garip uyku düzenimi dün akşam yaklaşık 30 saat süren San Francisco-Istanbul yolculuğunun ardından, memlekete ayak basmaya borçluyum. Günüm tersime döndü tahmin edeceğiniz üzere. Valizim New York’u çok beğenmiş olmalı ki bizden sonraki uçağa binebildi ancak. Umarım kavuşuruz bugün içerisinde kendisi ile.
Uçakta uyuduğum için, 3 saat uyku ile kendini toparlayan bünyem şu an cin gibi. İlerleyen saatlerde neler olacağını tabi ki kim bilir? Ancak hazır bu kadar ayıkken ve bloğumu gerçekten çok özlemişken bu fırsatı kaçırmayayım ve verdiğim uzun araya bu defa son vereyim istedim. Ne de olsa Pazartesi gününden itibaren yeniden çılgın bir koşuşturmaya dahil olacağım ve büyük olasılıkla yine benden en az bir 15 gün hiç ses seda çıkamayacak. O zaman başlayalım.
5 Ekim 2013 Cumartesi günü öğle vakti, Ozzy ile birlikte Atatürk Havalimanına doğru yola çıktığımızda aklımızda sadece yol stresi, uçakta uyur muyuz, uyuyamaz mıyız endişesi, bitmeyen arkamızdan bizi kovalayan işlerin muhabbeti vardı ve New York her ikimizin de çok uzun zamandır gitmek isteyip de maalesef bir türlü yolunu düşüremediği rüya şehirdi.
Bizim gibi Sex and the City’e hayran olup, arada moral bulmak için açıp açıp izleyen bir nesil için rüya şehir New York gerçekten de. Öyle ki, teenage dizisi olmakla birlikte tam da bu yüzden Gossip Girl de uzunca bir süre beni kendisine müptela etmişti. Carrie’nin dolaştığı 5th Avenue, Park Avenue, Madison Avenue zinciri, Mr. Big, Miranda’nın Brooklyn’e taşınmasının olay olması kafamızda bir efsaneydi.
Yaklaşık 10 saatlik bir uçuşun ardından JFK Havalimanına indiğimizde, Neco bizi karşıladı. New Jersey’de tam da New York skyline manzaralı bir evde oturan Neco, bizi bir hafta evinde misafir etti. Ben her sabah şu aşağıdaki manzaraya uyandım ve yine aşağıdaki manzarayla uyudum. 🙂
New York’un kozmopolitliğinin yanında evde kalmak bizi bir haftalığına gerçekten New Yorklu yaptı. Market alışverişi, otobüsle ulaşım, biletler, sefer tarifeleri, hayatımızın bir parçası haline geliverdi. Her gün kilometrelerce yürüdük. Hatta nerede ise hiç metroya binmeyip Manhattan içerisinde sadece yürüdük diyebilirim gönül rahatlığıyla. Her uzun yürüyüşün sonunda kendimizi mutlaka kocaman sulu bir hamburgerle ödüllendirmeyi ihmal etmedik. Benim gibi alışveriş sevdalısı olmayan birini bile delirti New York. Pazarlama dünyasının duayenlerinin şehrinin benim üzerimde de farklı bir etki yaratması beklenemezdi elbette.
Gitmeden aylar önce aldığım tonlarca New York kitabını önceden okuma fırsatım olmadı. O kadar kitabı yanımda taşıyamayacağım için de tek bir kitapla gittim.
Sonra tam bir klasik olduğu üzere, gittiğim ilk gün Barnes and Noble‘da Time Out New York’u görür görmez aldım.
Biz gitmeden önce New York City Pass aldık. Kafamızda klasik ilk New York turunda yapılması gerekenler vardı elbet. O yüzden mutlaka Empire State’in tepesine çıkılacak, MOMA, Metropolitan Museum of Art ve Guggenheim’a gidilecekti. İyi ki de öyle yapmışız çünkü çok işimize yaradı. Rahatlıkla tavsiye edebilirim ki son derece faydalı ve tasarruflu bir kart bu. Tasarruf sadece maddi değil aynı zamanda zaman açısından da önemli. Sıra beklemek istemiyorsanız gitmeden önce mutlaka bir tane edinin. Bunun dışında, pek çok farklı tur var tahmin edebileceğiniz üzere. Diğer tur şirketleri, hop on hop off turları, yemek turları, dizi turları herkes için ilgi alanına göre pek çok seçenek sunuyor.
New York’a gidip de Broadway’de bir gece geçirmeden olmaz. Biz bu ilk gidişimizde iki müzikal birden seyrettik: Wicked ve MoTown. Biletleri yine online aldık. Ben bunun için kendime Biletix’in global versiyonu olan Ticketmaster’da bir hesap açtım. Her iki müzikalin biletlerini de buradan aldım, pişman olmadım. Size de tavsiye ederim.
İlk sefer olduğu için tahmin edebileceğiniz üzere biz bütün vaktimizi Manhattan’da geçirdik. Zaman olsa Brooklyn’e de dalabilirdik ancak bu defa öyle bir şansımız olmadı. Queens’i havalimanından gelirken görebildiğimiz kadarı ile gördük. Brooklyn köprüsünde yürüdük ancak karşıya geçmedik. New Jersey’de kaldığımız ev Time Square’e otobüsle 15 dakika uzaklıkta olduğu için aslında New Jersey’i de görmedik. Bu seferlik, amaç şehrin kült mekanlarını tanımak ve gelecekteki New York seyahaterimiz için temel New York kültürümüzü geliştirmek olduğu için bu defa gece klüplerini, restoranları es geçtik.
Manhattan boydan boya uzanan caddeleri kesen sokaklarıyla gezmesi son derece kolay, kaybolması imkansız bir şehir. Central Parkın böldüğü şehirde bir adresi bulmak için önemli bilgilerden biri doğu yakasında mı yoksa batı yakasında mı olduğunu bilmek. Gerisini tamamen cadde ve sokak numaralarıyla çözebilirsiniz. 16. yüzyılda New York’a ilk gelen Avrupalılar Hollandalılar olmuş. Hatta buraya New Amsterdam adını vermişler ancak sonradan İngilizler Hollanda egemenliğini silip süpürüp buraya New York adını vermişler.
6 Ekim sabahı New Jersey’den bindiğimiz 128 numaralı otobüs bizi Port Authority Bus Station’da bıraktıktan sonra çıktığımız caddenin 8. Cadde olduğunu bilmekle birlikte şehri tanımamanın verdiği şaşkınlıkla Time Square’i aradık. Aslında istasyon çıkışında, tam karşımızda dikilen New York Times binası bize kocaman bir ipucuyla göz kırpıyordu. Blok kavramının hayatımıza girdiği bu anda, o sisli New York sabahında adını New York Times gazetesinden alan Time Square’i bulduk. Mazgallardan yükselen duman tam da benim filmlerde gördüğüm gibiydi. Ama şaşkınlığımı artıran asıl şey sabahın köründe tüm reklam panolarının renk cümbüşü içerisinde yanım sönmesi oldu. Akşam havalimanından eve giderken 5. Caddeden geçmiş ve bu rengarenk dünyanın ilk sinyalinin almıştık aslında ama yine de sabahın köründe karşılaştığımız bu manzara beni gerçekten serseme çevirdi. Pazarlama denilen şeyin mucidi kim bilmiyorum ama Amerikalıların bunu olabilecek en üst noktaya taşıdıkları aşikar bence. Kendimi bir an Truman Show’da zannettim desem az gelir, ya da bir nevi matrix. Yapma bir dünya ve öylesine afallatıcı ki yeni doğan bir bebeğin ilk gördüğü nesnelere baktığı gibi dakikalarca gözlerimiz reklam panolarında Ozzy ile nerede ise hiç konuşmadan yürüdük. Bu renk cümbüşü aslında çok da keyfi bir şey değilmiş. Times meydanındaki tüm mağazaların imar yönetmelikleri gereği ışıklı tabelalar koyması zorunlu imiş.
Bugünkü haline bakınca Times Meydanının 18. yüzyılda at pazarı olarak kullanıldığına inanmak gerçekten de çok güç. Ta 20. yüzyılın başlarında Broadway’ın bu bölümü parlak ışıklandırmaları nedeniyle Great White Way olarak anılmaya başlamış. Ancak zamanla şehrin odağı Manhattan’ın kuzeyine kaydıkça özellikle 60’larda bu bölge, sex shopların, striptiz klüplerinin meyhanelerin topandığı bir bölge olmuş. 1990’lı yıllarda ise hem kamu hem de özel sektörün çabaları ile yenilenmiş.
Şaşkınlığımız bir parça geçtikten sonra el yordamı ile 5. Caddeyi aradı gözlerimiz. Henüz yer ve yön duyumuz da çok gelişmediği için epeyce sokaklarda dolanıp yolumuzu bulduk. Bu arada karşımıza çıkan güzeller güzeli bir parka girip birer kahve içelim dedik. Sonra anladık ki Bryant Park’a gelmişiz. Bu Park da 1960’larda uyuşturucu tacirlerinin elindeyken yenilenerek bugünkü haline kavuşturulmuş. Şimdilerde yazları moda şovlarına, film gösterimlerine ev sahipliği yapıyormuş.
Bryant Park’ta gördüklerimizi bir parça anlamlandırdıktan sonra yürümeye devam ettik ve 5. Caddeye çıktık. İlk gün heyecanı ve bir an önce onca yıldır merak ettiklerimizi görmek amacıyla Yukarı Doğu Yakası ve Central Park tarafına gitmek üzere kuzeye doğru döndük. Emlak kralı Donald Trump’ın gökdeleni başınızı döndürecek kadar yüksek.
Rockefeller binasından, tüm ünlü mağazalara ve Apple binasına kadar burada bulmak mümkün.
Tam bu at arabalarını gördüğünüz yerde Central Park’ın güney ucuna ulaşmış oluyorsunuz. Buradan sonra parka dalıp içeride ne kadar zaman geçireceğiniz size kalmış.
Bizim ilk günümüz New York’ta böyle geçti. Umarım şehrin geri kalanını kısa süre içerisinde anlatmayı başarırım…
Herkese güzel bir hafta diliyorum şimdiden.
Atlas Tozu 
beklediğimize değdi. diğer yazıları da çok bekletmeden yazman dileğiyle.
sadeceozgur
kisitli zaman oldugu icin sizin yaptiginiz gibi program yapmak gerekiyor.